NECESIDADES

NECESIDADES PARA O DESENVOLVEMENTO DO PROXECTO 1 DE 100 PLUS

Os servizos sociosanitarios ou as consultas de intervención, non sempre se adaptan flexiblemente ás necesidades que presenta unha persoa con TEA, sobre todo a aquelas derivadas das dificultades específicas do seu trastorno e que están relacionadas coa comunicación e a interacción social, así como cara as dificultades que poden presentar pola súa hipersensibilidade ou hiposensibilidade.

A maioría das persoas con TEA (Trastorno do Espectro do Autismo) e as súas familias, acoden regularmente a servizos de intervención sociosanitarios para recibir terapia para á axuda ao seu desenvolvemento persoal e social. Por medio de enquisas de valoración e de detección de necesidades ás persoas das nosas entidades, determinamos os puntos máis destacables -tanto a favor como na contra sobre a súa percepción dende o momento que deciden acudir á consulta de intervención ata que rematan a súa xornada nela.  

Gracias a esta recollida de datos a nivel galego, perfilamos os aspectos positivos e negativos das diferentes experiencias (na institución pública como na privada) dende o punto de vista da persoa con TEA e mais as súas familias, como segundos protagonistas nas sesións de intervención con os profesionais.

Cerca dun 80% dos/as enquisados/as, determinan que tanto nos recursos de intervención públicos como privados (atención temperá, psicoloxía, logopedia, fisioterapia, odontoloxía, etc.) detectan dificultades para chegar á consulta ou contorna da mesma, así como no espazo de intervención, debido a carencias na sinalización ou nas indicacións. En moitas ocasións, a facilidade para dar con o gabinete ou consulta de intervención sociosanitaria específica, non é tal, tornándose moi complicado o acceso para unha persoa de xeito autónomo, e sobre todo, se esta persoa ten TEA.

Nos espazos de consulta, é importante contar con apoios visuais e ambientes amables e despexados á vista, contando cunha decoración sinxela e acolledora. Moitas das necesidades detectadas teñen que ver con estas particularidades espaciais -que fan referencia ao ruído ambiental así como a sinalética no exterior e dentro dos espazos, e mais a amplitude e claridade dos mesmos- que axudan e dan tranquilidade á persoa autista que vai a consulta, de xeito autónomo ou con acompañamento.

Os puntos fortes do estudio de casos, lévannos á relación paciente-profesional: tornándose esta moi importante para o desenvolvemento dos diferentes tratamentos ou intervencións, ademais de para o establecemento dun vínculo emocional e de empatía entre a persoa con TEA e o profesional sociosanitario (e outros perfís que se poidan dar no seu ambiente de consulta).

Máis dun 60% das familias e dos usuarios/as con TEA enquisados, indícannos neste estudio de necesidades, que para eles é moi relevante que o profesional estea formado en TEA ademais de ter recursos prácticos para o día a día da intervención con este colectivo. Atopámonos con barreiras persoais e sociais en ambientes que xa de por sí, son moi inquietantes para as persoas dentro do espectro, polo que profesionais que empaticen e anticipen actuacións e os diferentes procesos dentro dos espazos sociosanitarios, mellorará a experiencia de usuario/a  así como a relación entre profesional-paciente.

O acompañamento familiar e a continuidade do profesional con os casos dende un principio, da unha seguridade e benestar que axuda a forxar lazos e a establecer rutinas máis reconfortantes para o paciente con autismo, así como reforzar os pasos a seguir pola familia no seu día a día atendendo ó seu familiar con TEA.

Profesionais que amables e pacientes, que asesoren ás familias en cada sesión (ou coas inquedanzas que poidan ter), unha comunicación eficaz e clara (axeitada a unha linguaxe sinxela) así como unha escoita activa, e un seguimento frecuente e polo mesmo profesional: son outros dos puntos fortes do estudo escrutado, no que todos/as os/as participantes -familias e usuarios/as con autismo- reflicten de forma xeral.

Con 1 de 100 Plus, preténdese paliar as necesidades específicas das persoas con TEA (e as súas familias) por medio do aumento do coñecemento especializado en accesibilidade cognitiva dos profesionais que se dedican á atención da saúde.

Buscamos contribuír á toma de conciencia, traducida na adopción de medidas baixo uns criterios de especialización en accesibilidade cognitiva, para favorecer a comprensión e utilización dos espazos e servizos dos especialistas -especialmente por parte das persoas con TEA e outros colectivos con dificultades cognitivas e de comunicación- sen excluír a ninguén.